نامه اندیشکده اقتصاد مقاومتی به وزیر نفت: بررسی ابهامات قرارداد IPC با توتال
جناب آقای مهندس زنگنه
وزیر محترم نفت
سلام علیکم
احتراما؛ همانطور که مستحضر هستید وزارت نفت از ابتدای دولت یازدهم، تدوین چارچوب قراردادهای جدید نفتی را در دستور کار قرار داد که به تصویب آن در مردادماه ۱۳۹۵ در هیئت دولت انجامید؛ بر این اساس، اولین قرارداد IPC با کنسرسیومی متشکل از توتال فرانسه، CNPC چین و پتروپارس ایران در تاریخ ۱۲ تیرماه ۱۳۹۶ منعقد گردید.
با وجود تمام انتقاداتی که نسبت به چارچوب قراردادهای جدید نفتی وجود داشته است، این چارچوب در حال حاضر به عنوان تنها گزینه برای سرمایه گذاری خارجی در حال استفاده بوده و لذا توجه به الزامات پیشگیرانه در آن جهت جلوگیری از فسخ و برهم زدن یکجانبه از طرف شرکای خارجی، امری ضروری است؛ چراکه اتفاقات اخیر نشان داد علیرغم همه اعتمادسازی هایی که در فضای بین المللی صورت گرفته است، بازگشت تحریم ها بسیار محتمل بوده و این مسئله بایستی جدی تر مورد توجه قرار بگیرد.
در هفته های اخیر، صحبت های مدیرعامل شرکت فرانسوی توتال پس از اظهارات ترامپ در خصوص توافق هسته ای میان ایران و کشورهای ۵+۱ بازتاب های مختلفی داشته که لازم به موضع گیری رسمی از طرف وزارت نفت است.
از طرفی مدیرعامل شرکت توتال فرانسه اعلام کرده این شرکت قصد دارد در ایران بماند و تلاش خود را در این راستا انجام می دهد؛ اما از طرف دیگر به این موضوع نیز اشاره کرده که درحال بررسی عواقب تصمیمات ترامپ است و در صورتی که راهی قانونی برای ماندن در ایران پیش روی این شرکت نباشد، به طور قطع از ایران خارج خواهد شد.
وی همچنین در روزهای اخیر در اظهارنظری دیگر ضمن اشاره به تأسیس دفتر تجاری جدید در واشنگتن جهت هماهنگی توتال با قوانین آمریکا اعلام کرده است که «پایبندی این شرکت به قوانین آمریکا پیش از این به اطلاع مقامات ایرانی رسیده و آن ها به خوبی می دانند که تنها مانع همکاری توتال با ایران وضع تحریم علیه این کشور از سوی آمریکاست.»
با توجه به مسائل مطرح شده توسط مدیرعامل توتال، ضروریست وزارت نفت که مسئول تدوین، پیگیری و ثبت قرارداد های IPC بوده است، در این خصوص شفاف سازی نموده و جهت صیانت از حقوق ملت ایران، ابهامات زیر را روشن نماید:
یک) با توجه به اینکه وزارت نفت، چارچوب قراردادی جدید در حوزه نفت و گاز موسوم به IPC را بهترین گزینه برای جذب سرمایه گذاری خارجی می داند، آیا الزامات قانونی را در آن برای جلوگیری از خروج خودسرانه شرکای خارجی در نظر گرفته است؟ به طور خاص در مورد مذکور، آیا توتال طبق متن قرارداد حق خروج از ایران با اعمال تحریم های یک طرفه آمریکا را دارد؟
دو) به فرض خروج توتال از این قرارداد، چه جرایمی با توجه به متن قرارداد متوجه این شرکت خواهد شد؟ آیا به چنین جرائمی در قرارداد اشاره شده و در صورت وجود، به قدری قابل توجه خواهد بود که توتال و یا هر شرکت خارجی دیگر را از خروج یک طرفه از آن باز دارد؟
سه) اقدامات متقابل ایران در واکنش به خروج شرکت توتال از قرارداد (به غیر از جایگزینی نفر دوم کنسرسیوم) چه خواهد بود؟
اندیشکده اقتصاد مقاومتی با وجود تمام انتقاداتی که به قالب قراردادهای جدید نفتی وارد دانسته، در حال حاضر حمایت از وزارت نفت جمهوری اسلامی ایران و قرارداد منعقد شده که در چارچوب تعهدات کشور بوده را در اولویت می داند؛ در نتیجه ضروری است ابهامات مذکور روشن شود تا جمهوری اسلامی ایران بتواند برخوردی واقع بینانه با مسائل پیش آمده داشته باشد.